4 سال بعد

امشب یه اتفاق ساده، باعث شد به نوشته هایی از خودم برخورد کنم که حتی فراموششون کرده بودم که زمانی نوشتم... نوشته ها مال برهه بسیار ویژه ای از زندگی من بودن، دورانی که به وضوح از اثر گذارترین ها تو زندگی من بوده... الان که بعد چندسال می بینمشون احساس میکنم که این سارا چقدر با سارای اون زمان فرق داره، زمانی بین یک دوره 4 سال بعد...

  درسته ... پرنده حتما یه باری هم به خاطر حمل بال هاش متحمل می شه ... می تونست راحت و سبک باشه ... هرکاری می خواد بکنه و اون دوتا بال بزرگی که اندازه کل جثه شه این طرف و اون طرف با خودش نبره ... ولی می ارزه ... به یک لحظه پرواز، می ارزه همه زحمتی که تازه «شاااید» رو دوشش باشه ... این قصه منه ... همه قصه من ... درست 4 سال بعد...